มะลิน้อยของแม่ พอลูกอายุครบ 6 เดือน พ่อกับแม่ก็ได้ตื่นเต้นกับหนูอยู่บ่อย ๆ ในหลาย ๆ เรื่อง ถือเป็นช่วงของ Full of surprise มีแต่เรื่องประหลาดใจอยู่ตลอดเลยเชียวจ้ะ หลังจากที่หนูนั่งหลังตรงทรงตัวได้ หนูก็เริ่มคืบพร้อมที่จะคลาน ส่งเสียงเรียกปาป้า ทำหน้าหมู หัวเราะเสียงดัง กรี๊ดเสียงแหลม กินเก่งมาก เป่าปากบรึ้น ๆ ดูดทุกอย่างที่คว้าเข้าปากได้ อึแบบผู้ใหญ่ จับจุกหลอกใส่ปากเอง เรียกชื่อแล้วหัน จำพ่อแม่ได้ นั่งรถเข็นไม่ร้อง นั่งคาร์ซีทคนเดียวข้างหลังได้ไม่โวยวาย และ เลี้ยงง่ายขึ้นมาก ทั้งหมดที่ว่ามาเกิดขึ้นในระยะเวลาจากหกเดือน สู่เดือนที่เจ็ดจ้ะ Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มะลิน้อยของแม่ หลังจากกลับมาจากเมืองไทย มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนไป อย่างแรกที่เห็นได้ชัดคือ แม่รู้สึกว่า แม่สามารถเลี้ยงลูกแบบมีความสุขได้แล้ว อาจจะเป็นเพราะการที่เราได้ไปเมืองไทยด้วยกันเมื่อเดือนทีแล้ว เป็นการเดินทางและใช้ชีวิตแบบผจญภัยนิด ๆ การได้แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าหลาย ๆ อย่างพิสูจน์ให้แม่เห็นว่า ไม่มีเรื่องไหนของการเลี้ยงลูกที่ยากจนรับมือไม่ไหว การที่หนูติดสอยห้อยตามไปไหนต่อไหนกับแม่ในทุก ๆ ที่แบบไม่มีผู้ช่วย (ซึ่ง “ห้อยตาม” ที่ว่านั้นแม่หมายความอย่างนั้นจริง ๆ จ้ะ) ทำให้แม่ได้เรียนรู้ในแทบทุกสิ่งทุกอย่างเลยจริง ๆ
Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มะลิน้อยของแม่ ในที่สุดก็ถึงวันที่เราสามคนพ่อแม่ลูกจะได้ลงสนามสอบ Final หลังจากที่แม่เพียรฝึกฝนหนูมาเกือบสองเดือนเต็ม นั่นก็คือวันที่หนูครบ 4 เดือนเต็มพอดี พ่อกับแม่พาหนูขึ้นเครื่องบินข้ามฟ้าจากสวิตเซอร์แลนด์ ไปยังแผ่นดินเกิดของแม่ซึ่งก็คือประเทศไทย ระยะเวลาในการบินคือ สิบเอ็ดชั่วโมงนิด ๆ แม่อาจจะมีกังวลบ้างเล็กน้อย แต่ก็อุ่นใจเพราะมีพ่อของหนูร่วมเดินทางไปด้วย อีกทั้งแม่พอจะรู้จักรู้ใจหนูดีพอสมควรแล้วจ้ะ ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างไร แม่คิดว่าแม่น่าจะรับมือไหว Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มะลิลูกรัก แม่กับพ่อมีหนูเข้ามาอยู่ในครอบครัวน้อย ๆ ของเราก็ตอนใกล้จะครบรอบแต่งงานปีที่ 10 พอดี ช่วงเวลาระหว่างนั้นแม่มักจะนึกเสมอว่า ชีวิตคู่ของแม่และพ่อนั้นสมบูรณ์พร้อมหมดแล้ว การมีลูกหรือไม่มีลูกนั้นไม่ใช่เรื่องของการเติมเต็ม เพราะแม่ไม่รู้สึกขาดแม้แต่น้อยเมื่อใช้ชีวิตกับพ่อของหนู แต่พอหนูโผล่ขึ้นมาตรงกลางระหว่างพ่อกับแม่ มันทำให้คำว่า “ครอบครัว” เป็นคำที่อบอุ่นขึ้นมากกว่าแต่ก่อน และแม่ก็เข้าใจอย่างลึกซึ้งแล้วล่ะกับทุกแรงเชียร์ที่มีมาเสมอจากคนรอบข้างว่าให้แม่กับพ่อมีลูกเสียที

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มะลิน้อยของแม่ เวลาเป็นเรื่องแปลก บางทีแม่ก็รู้สึกว่าสามเดือนที่ผ่านมานั้นแป๊บเดียว แต่บางทีกลับรู้สึกว่ามันช่างยาวนานเกินกว่านั้นตอนที่มองย้อนและนึกตามวันต่อวัน ในทางธุรกิจเค้าจะแบ่งเวลา 1 ปีออกเป็นสี่ช่วง ๆ ละ 3 เดือน โดยเรียกแต่ละช่วงว่า “ไตรมาส” และเมื่อครบในแต่ละไตรมาสก็จะมีการประเมินผลการทำงาน เพื่อบริหารจัดการ ปรับปรุง ดูแล แก้ไข ให้ผลงานดีขึ้น แม่เองในบางครั้งก็มักจะประเมินตัวเองเงียบ ๆ คนเดียวในแต่ละไตรมาสเหมือนกัน ยิ่งพอมีหนูเข้ามาในชีวิต แม่ซึ่งในอนาคตหนูจะรู้ว่าชอบ “จัดการ” แค่ไหน ก็อดไม่ได้ที่จะประเมินผลงานตัวเองที่มีต่อหนูเช่นกัน

Read the rest of this entry »

Share on Facebook