มะลิน้อยของแม่ ตอนที่หนูครบเดือนว่าเร็วแล้ว แต่พอหนูครบสองเดือนแม่รู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปไวเหมือนฟ้าแล่บ ตามทฤษฎีว่าไว้เมื่อครบสองเดือน หนูจะเริ่มดูดนิ้วตัวเอง นอนน้อยลง และเริ่มมองตามสิ่งที่เคลื่อนไหวใกล้ ๆ ซึ่งหนูเป็นแบบนั้นจริง ๆ Read the rest of this entry »

Share on Facebook

มะลิน้อยของแม่ เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน นี่ก็ครบหนึ่งเดือนของเราแล้ว เป็นหนึ่งเดือนที่ให้ประสบการณ์ใหม่ ๆ ทั้งของพ่อ ของแม่ และของมะลิเอง เราทั้งสามคนต่างก็ต้องปรับตัวเข้าหากัน แม้จะขลุกขลักไปบ้าง แต่ตอนนี้แม่คิดว่าทุกอย่างกำลังเข้าที่เข้าทางแล้วล่ะ

ตั้งแต่ก่อนหนูลืมตาขึ้นมาดูโลก มีคนมากมายที่ให้ความรักความเอ็นดูหนูแม้จะยังไม่ได้พบหน้าค่าตากันเลย เพื่อน ๆ และคนรู้จักของแม่ ต่างทยอยส่งของต่าง ๆ มารับขวัญหนูตั้งแต่หนูยังอยู่ในท้องแม่ ส่วนเพื่อน ๆ และคนรู้จักของพ่อก็ส่งของมารับขวัญหนูเมื่อได้รับการ์ดแจ้งเกิดของหนู แม่เก็บการ์ดอวยพรต่าง ๆ ไว้ในกล่องของหนูโดยเฉพาะ เผื่อว่าวันที่หนูโตขึ้นจะได้มานั่งเปิดดูและสัมผัสถึงความรักของผู้คนรอบ ๆ ตัวของพ่อและแม่ และอาจจะช่วยปลอบประโลมใจในวันที่หนูเหนื่อยและท้อ หนูจะได้รับรู้ว่า “มิตรภาพ” นั้นมีอยู่จริง และอยู่ไม่ไกล Read the rest of this entry »

Share on Facebook

ในระหว่างที่ตั้งท้อง หลายต่อหลายเสียงแนะนำให้อ่านเตรียมตัวเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ทั้ง ๆ ที่มดไม่คิดมาก่อนว่า จำเป็นต้องเตรียมตัว เพราะไม่เคยรู้ว่าการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อันเป็นเรื่องธรรมชาตินั้น จะต้องมีพิธี+เรื่องราวอะไรมากมายนัก ก็เห็นใครต่อใครควักเต้ามาให้ลูกดูดกันง่าย ๆ นี่นา

ในยุคข่าวสารล้นโลก มีข้อมูลเกี่ยวกับการให้นมแม่เยอะแยะมากมายหลายภาษา ในภาษาไทยคงหนีไม่พ้น “เพจนมแม่” ที่อยู่ใน Facebook อันเป็นข้อมูลที่คนรู้จักที่เป็นรุ่นพี่แม่ ๆ เข้าไปเสพข้อมูลกันอุ่นหนาฝาคั่ง มดเองก็เสพข้อมูลจนล้นกระเพาะตั้งแต่ท้องได้ 5 เดือน ข้อห้ามอันไหน ข้อปฎิบัติอันใด จำได้ขึ้นสมองขึ้นใจ เพราะในเพจนั้นก็ขยันเอาข้อมูลเดิม ๆ มาแปะซ้ำ ๆ เหมือนเป็นการตอกย้ำและสะกดจิตกลาย ๆ ทำให้มดมีจิตใจที่กล้าแกร่ง ที่จะบอกใคร ๆ ว่า “ฉันจะให้ลูกกินนมแม่เท่านั้น”!!!

Read the rest of this entry »

Share on Facebook

ศุกร์ 21 กันยา — มีนัดตรวจกับคุณหมอชับส์ ตอนเช้า เป็นการตรวจปรกติ ซึ่งยังไม่รู้ว่ามะลิจะอยากออกมาดูโลกวันไหนแน่ กำหนดของเราคือ 26 กันยายน คุณหมอลองเช็คปากมดลูก แล้วบอกว่า หัวเด็กเลื่อนลงมาใกล้แล้วหันหน้าไปข้างหลังแล้ว แต่ปากมดลูกยังเปิดแค่ 1 ซม เหมือนเมื่อศุกร์ที่แล้ว ซึ่งคุณหมอได้พยายามใช้นิ้วถ่างมดลูกเพื่อช่วยกระตุ้นให้มดลูกเปิดตัว ซึ่งการเช็คปากมดลูกนั้นว่าเจ็บแล้ว แต่การถ่างกระตุ้นมดลูกนั้นเหลือจะทน เลยร้องเบา ๆ พร้อมสะดุ้งตัว คุณหมอขอโทษแล้วโชว์นิ้วที่มีเลือดติดให้ดู บอกว่านี่เป็นการกระตุ้นธรรมชาติ หมอไม่อยากให้มีการใช้ยากระตุ้นในการคลอด และที่หมอต้องกระตุ้นนั้น เป็นเพราะผลโปรตีนไข่ขาวในปัสสาวะวันนี้มีค่า +2 ซึ่งถึงลิมิต ห้ามเกินกว่านี้ หมอจึงอยากให้คลอดได้แล้ว ถ้าวันอังคารหน้าปากมดลูกยังไม่เปิด ก็อาจจะต้องคุยกันเรื่องการใช้ยากระตุ้นคลอด

อ้วนยืนฟังอยู่ตั้งนาน ก็พูดขึ้นมาว่า เอาเป็นวันอาทิตย์นี้ก็แล้วกัน – คุณหมอชับส์ก็บอกว่า เออ วันอาทิตย์ก็สะดวกดี เงียบดีด้วย ที่โรงพยาบาลไม่ค่อยวุ่นวาย อ้วนยิ้มแล้วบอกว่า ขอเป็นอาทิตย์กลางคืนเพราะเช้าถึงเย็นต้องต้มเบียร์ พูดเสร็จก็หัวเราะ เพราะเป็นการคาดเดากันเล่น ๆ ไม่มีใครรู้ทั้งนั้นว่ามะลิจะมาเมื่อไหร่แน่ แต่ที่แน่ ๆ คือวันอังคารเราต้องไปตรวจกันที่โรงพยาบาล ไม่ใช่คลีนิคคุณหมอชับส์อย่างทุกที เพราะหมอหยุด 2 อาทิตย์
Read the rest of this entry »

Share on Facebook

งานแปลจาก The Quality of Life of a South East Asian : A Chronical of Hope from Womb to Tomb ของ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ที่ลงบางกอกโพสต์ ฉบับ 18 ต.ค. 2516

Read the rest of this entry »

Share on Facebook